MLB Postseason Preview - Kronikë Amerikane nr. 273

Sonte nisin ndeshjet e para Wild Card, që dorën në zemër, më mirë do të ishte sikur të mos ishin fare. Një lojë dhe në shtëpi, pra njëfarë mënyrë është sikur një shpresë iluzioni, shterpë për një tetor të gjatë. Një shpresë për të eliminuar sonte A’s dhe Pirates, që kanë qenë gjatë gjithë sezonit më të mirë se Royals dhe Giants.

American League

A’s kanë vendosur të shkojnë në gjithçka apo asgjë. Do të përfundojnë me asgjë. Është e pamundur që goditësit të rikuperohen e të gjejnë pikët, derisa hedhësit janë në formë katastrofale. Shpresat janë tek Lester që nis sonte ndeshjen vendimtare dhe Samardzija. Nëse eventualisht njëri nga Kazmir dhe Gray e gjen formën e pjesës së parë të sezonit, dhe me një shtytje emocionale ndoshta mund të bëjnë diçka, pse jo edhe të befasojnë Angels nëse kalojnë Royals.

Në anën tjetër Royals janë në qejf pas rikthimit në përfundimtare për herë të parë nga 1985. Shields nis ndeshjen vendimtare duke qenë arma kryesore për ta. Mund të befasojnë edhe këta Angels.

Pse Angels të befasohen? Kanë pasur një sezon të mirë, sidomos në pjesën e dytë, por superioriteti i tyre vihet në pah edhe fal rënies së lirë të Oakland, dhe një divizioni mediokër me Texas e Astros. Hedhja mund të jetë problem, pasi kanë humbur Richardsin, derisa Shoemaker nuk është në qejf kohëve të fundit.

Orioles dhe Tigers mbeten favoritët kryesor. Nëse arrijnë të mposhtin njëra-tjetrën pa pasur nevojë për shtatë ndeshje atëherë fituesi do të jetë favoriti kryesor për titull.

Mendoj që Detroit ka shanse para Baltimore Orioles, përkundër vuajtjeve të Verlander dhe së fundmi edhe të Porcellos që ka pasur disa lemza. Në goditje janë mirë, kanë përvojë dhe motivim shtesë për të fituar. Por, mund tu përsëritet fati i Ron Washington dhe Texas.

Baltimore kanë hedhës të mirë në Bud Norris e Chris Tillman. Por, kanë edhe mungesa në goditës me dënimin e Davis, dhe lëndimet e Machados dhe Wieters. Vështirë të mbijetojnë në përfundimtare ku nevojitet konsistencë. 

National League

Dodgers duhet të fitojnë jo vetëm National League. E kanë Clayton Kershaw, Zack Greinke, e Ryu, e kanë edhe goditës si jashtë edhe brenda. Janë skuadra e përkryer për titull, dhe shumica presin një finale lokale ndaj Angels.

Por, NL nuk është për tu hedhur poshtë. Giants mund të befasojnë pasi kanë skuadër të mirë, si në hedhje, si në goditje. Mungesa e Crawford nuk mund ti lëndoj, as ajo e Cain. Pengesa e parë është mposhtja e Pirates të cilët rikthehen në përfundimtare me përvojën, qoftë edhe minimale nga viti i kaluar.

Momenti është tek Nationals. Kanë gjetur formën e tyre, dhe mund të dominojnë lehtë këtë ligë. Shtatori ka qenë muaj i mirë për ta, dhe kundër Pirates mund ta kenë më lehtë se kundër Giants.

Nëse Giants tejkalojnë Wild Card, e tërë liga do tu frikësohet.

Cardinals... kanë gjithçka që nevojitet, mirëpo nuk dëshirojmë të flasim për ta si fans të skuadrës dëshpëruese të Brewers.

Luan Morina

NFL W1 Review (3) - Kronikë Amerikane nr. 272

NFL W1 Review (3)

Chicago – Buffalo 20-23

Nuk është e çuditshme të dëshpëroj sulmi i Chicagos sa të dëshpëroj mbrojtja. Dhe ata nuk arritën të ndalin një skuadër si Bills në ndeshjen e parë të sezonit. E dimë që mbrojtja e tyre ka humbur disa figura kyçe, por dukej se Jared Allen akoma nuk ishte i komponuar mirë. E kur e ke Jay Cutlerin, ndër kuarterbekët më të mbivlerësuar në ligë, atëherë sigurisht se do të hamendësosh disa nga vendimet e tij.

Cutler pati 349 jardë me 2 touchdown dhe 2 interceptime. Njëri nga këto interceptime erdhi tek rezultati i barabartë 17-17 në pozitë për gol rreth 7 minuta para fundit të çerekut të katërt. Ngjashëm për pak ishte të humbiste topin edhe në posedimin e vetëm që patën në vazhdime, kur nuk ia dolën të shënojnë.

Në vazhdime, Fred Jackson depërtoi dy herë, me depërtimin final prej 38 jardëve që u ndërpre vetëm një jard para vijës fundore, derisa konvertimi i golit 27 jardësh nga Dan Carpenter nuk ishte problematik.

EJ Manuel mbylli ndeshjen me vetëm 173 jardë që erdhën nga 16 pasime të sakta. Pati edhe një TD e një interceptim. Por, shkëlqeu reparti depërtues me 193 jardë. Dihet që Fred Jackson është një veteran i dëshmuar në këtë repart, e edhe që CJ Spiller ndër më të talentuarit në lojë, por nëse arrin të nxjerrësh 50 jardë çdo javë nga Anthony Dixon atëherë mund të kesh njërën nga repartet depërtuese më të mira në ligë. Shto edhe EJ Manuel që pati 19 jardë dhe 1 TD në bartje dhe mposht edhe mbrojtjet më të mira në ligë si kjo e Bears. Mbrojtja ishte e hatashme me 1 fumble të rikuperuar dhe dy interceptime.

Në anën tjetër Cutler mbylli ndeshjen me 2 sack, 2 interceptime, 2 touchdown dhe 349 jardë. Depërtimi ishte i fikur me vetëm Matt Forte që në 17 bartje regjistroi 82 jardë. Carey kishte katër për totali e depërtimi me 86 jardë.

Forte ishte më i miri edhe në pranime me 87 jardë, derisa Marshall e Jeffery shtuan nga 71 jardë, me fundorin Mertellius Bennett që pati 70 jardë. Pra ishte një shpërndarje e mirë e Cutler tek pranuesit e tij, përkundër faktit që Santonio Holmes pati vetëm 21 jardë në pesë targetime. Mbrojtja ishte e dobët me vetëm 1 sack dhe dy goditje në kuarterbek.

Houston – Washington 17-6

Kur ke Alfred Morrisin në depërtim, dhe i shton një talent si Roy Helu, atëherë nuk të mbetet shumë hapësirë si kuarterbek të depërtosh. Këtë edhe e bëri Griffin, duke depërtuar tre herë për dy jardë. Historia me lëndime dy sezonet e kaluara mund të kufizoj angazhimin e tij në depërtim. Por, nëse nuk angazhohet në këtë repart, vetëm me pasim e shohim që Griffin është një kuarterbek edhe nën mesatare. 267 jardë, në 29 nga 37 tentime pa TD pa interceptim. Kësaj duhet shtuar edhe 3 sack për 26 jardë. Nuk janë shumë, por nëse i shihni sack-ët, e vëreni që RG kishte hapësirë prej më shumë se 5 jardësh nga vija startuese çdo herë, mjaft për të vërejtur mbrojtjen e Texans dhe për të zgjedhur situatën. Këtu nuk përfshihet një penallti për tokëzim të qëllimshëm dhe një sack i gjykuar gabimisht si goditje në kuarterbekun.

Morris pati 91 jardë, derisa Helu 46 në depërtim. Çuditërisht Jackson u rendit i treti në pranim me 62 jardë, pas Garcon me 77 dhe Niles Paul që ishte perfekt në pranime me 4 sosh dhe 86 jardë.

E mbrojtja e Texans është e mahnitshme. Pos Wat tani kanë edhe Clowney në vijën frontale ofanzive. Të dy bashkë patën 4 ndërhyrjeje, një sack, një fumble të përfituar, pa llogaritur mbrojtjen në depërtim dhe nxitimin që shkaktonin tek Griffin. Hiq më dobët nuk ishin Reed dhe Swearinger tek vijorë me 13 ndërhyrjeje 2 sack dhe 5 goditje në kuarterbek, sa pati i vetëm Watt.

Thjeshtë mbrojtje madhështore, ngjashëm si skuadrat speciale që bllokuan një goditje për pikë shtesë dhe një punt për ta kthyer në touchdown.

Fitzpatrick është zgjedhje adekuate e përkohshme, por një kuarterbek kualitativ me këtë mbrojtje do të bënte mrekullira. Foster depërtoi për 103 jardë në 27 bartje, ndërkohë në pranim Johnson pati 93 jardë, e Hopkins 89 jardë me 1 TD.

Houston po duken mirë në fillim të sezonit, derisa tek Redskins as ardhja e Jackson e ndërrimi i trajnerit nuk po kryen punë.

Kansas City – Tennessee 10-26

Pak e besueshme është që Andy Reid dhe Chiefs do të rikuperohen nga ajo humbje në rrethin divizional ndaj Colts vitin e kaluar.

Prova e parë zyrtare ishte dështim kundër Titans që janë në rindërtim. Jake Locker dita ditës po shndërrohet në një kuarterbek solid. Ai pati 266 jardë dhe 2 touchdown pa asnjë interceptim, përkundër 4 sack.

Ndihmë të madhe kishte në repartin e depërtimin. Dexter McCluster njihte mirë terrenin, mbrojtjen përballë, por përkundër kësaj u shfrytëzua shumë pak me 29 jardë në 9 bartje. Gjithashtu dështoi në kthimin e puntëve duke humbur 2 jardë. Ngjashëm edhe Sankey ishte pak aktiv me vetëm 25 jardë në 6 bartje, derisa Shon Greene mbylli ndeshjen me 71 jardë. Delanie Walker pati tri pranime fundamentale përfshirë edhe një touchdown. Hunter ishte më i miri me 63 jardë, ngjashëm ishin edhe Nate Washington e Kendall Wright.

Pra, përpos talentit të tij, Jake Locker ka edhe reparte shumë mirë të konsoliduara në pranim dhe depërtim.

Alex Smith ishte katastrofal. Hodhi për 202 jardë, mëzi që kaloi 50% në pasime dhe pos 1 touchdown hodhi edhe 3 interceptime që ishin gabimet e vetme në ndeshje nga të dyja skuadrat.

Jamaal Charles mbylli ndeshjen me shifra të tmerrshme prej 19 jardësh në depërtim në 7 bartje. Totali i depërtuesve u ndal në 67 jardë. Donnie Avery ishte targeti kryesor i Chiefs me Bowe jashtë loje. Avery pati 84 jardë, derisa touchdown i vetëm erdhi nga Fasano që pati 29 jardë në total.

Më së miri nga Chiefs ishte mbrojtja. Ata patën 8 goditje në kuarterbek, 4 sack – nga dy erdhën prej Justin Houston, ndërkohë Eric Berry mbylli ndeshjen me totalin prej 14 ndërhyrjeve individuale.

Philadelphia – Jacksonville 34-17

Jaguars ishin gati të befasonin të gjithë. Një pjesë e parë dominuese si mysafirë të Philadelphias duke krijuar epërsinë prej 17-0, ishte diçka që s’do të prisnin as fansat e vet Jags. Por, pjesa e dytë ishte tjetër tregim. Ndoshta për faktin që Eagles u njoftuan se kush ishte Allen Hurns, pranuesi që kishte kaluar tërë draftin pa u zgjedhur nga asnjëra prej 32 ekipeve. Dhe çfarë debutimi në ligë me dy pranimet e para që përfunduan për dy touchdown. Ai pati 4 pranime për 110 jardë sa për ti dhënë një imazh të mirë Chad Henne që mbylli ndeshjen me 52% saktësi në pasime me 266 jardë dhe ata dy TD e pranuar nga Hurns.

Mungesa e MJD në depërtim u vërejt qysh në ndeshjen e parë të Jags, të cilët mbyllën ndeshjen me totalin prej 64 jardë. Toby Gerhart pati 42 jardë në 18 depërtime. Mesatarja prej 2.3 jardë për depërtim mund ti atribuohet në total Hennes, i cili disa herë i dorëzoi topin në blitz duke rezultuar me humbje në jardë.

E Nick Foles pati saktësi pak më të mirë, 27/45 me 322 jardë, 5 sack, 2 touchdown, 1 interceptim. Larg, me vite-drite larg pjesës së dytë të sezonit të kaluar. Ai gjithashtu pati 2 fumble të humbur. Megjithatë falë Darren Sproles u ringjall në pjesën e dytë të ndeshjes.

Dhe çfarë kombinimi del të jetë LeSean McCoy e Darren Sproles në depërtim. 74 e 71 jardë patën të dy me 1 touchdown.

Shtim i mirë përkrah Sproles ishte Zach Ertz që mbylli ndeshjen me 77 jardë nga 3 jardë e 1 TD. Jeremy Maclin mbylli ndeshjen me 97 jardë, 1 touchdown. Cooper e Celek ishin më pak të angazhuar, derisa pos punës në depërtim, në pranim u angazhuan edhe McCoy (41 jardë) dhe Sproles (14 jardë). E një mbrojtje nuk mund të konsiderohet në nivel nëse i lejon këtij Jacksonville të shënoj 17 pikë në vetëm një pjesë të lojës.

Tampa Bay – Carolina 14-20

Tampa Bay janë keq, shumë keq. Mëzi që shënuan pikë në çerekun e fundit pasi Carolina po udhëhiqte me 17-0.

Doug Martin ishte i tmerrshëm me vetëm 1 jardë nga 9 bartje në depërtim. Josh McCown pati 27 jardë në depërtim me 183 jardë në pasime ku kishte 2 td dhe 2 int. Pati edhe dy fumble që fatmirësisht u rikuperuan. Ngjashëm si Martin në depërtim, ishte Vincent Jackson në pranim. Ai pati 36 jardë nga 4 pranime.

Ky ekip ka nevojë për përmirësim, sidomos në rolin e kuarterbekut. Glendon do të ishte më i mirë, shumë më i mirë se McCown.

Në anën tjetër Panthers edhe pa Cam Newton mbijetuan. Derek Anderson pati një performancë të mirë, dhe dëshmoi që edhe nëse Newton ka nevojë për pushim kohë pas kohe, Panthers kanë një alternativë solide në pasim. Anderson mbylli ndeshjen me 2 touchdown, 230 jardë dhe precizitet prej 24/34.

Depërtim si zakonisht tek Panthers ishte në nivel me Williams, Stewart, e Tolbert. Megjithatë mbeti në plan të dytë, kuptueshëm pasi Anderson sigurisht dëshironte të pasonte, dhe ia doli mbanë. Benjamin mbylli ndeshjen me 92 jardë, derisa Olsen pati 83. Të dy mbyllën ndeshjen me 1 touchdown.

E mbrojtja si zakonisht, njëra nga më të mirat në ligë, por mos të harrojmë që kishin Bucanneers përballë, një sulm më i dobët se shumica e ligës. 2 interceptime, 8 goditje në kuarterbek, 3 sack, shifra solide.

Atlanta – New Orleans 37-34

Dy nga kuarterbekët më të mirë në ligë kanë dy nga linjat ofensive më të mira. Asnjë prekje e Brees, vetëm një sack për Ryan për një humbje prej 3 jardësh dëshmon këtë fakt më së miri.

Në duelin e titanëve ndërmjet Matt Ryan e Drew Brees, kuarterbeku i Atlantas doli fitues me rekordin e franshizës për jardë të pasuar në një ndeshje. Ryan mbylli ndeshjen me 448 jardë në 31 pasime, derisa ishte vendimtar në aksionin e fundit që për 80 sekonda solli golin e Bryant që i dërgoi në vazhdime. Matt Bryant shënoi dy gola vendimtar, 51 dhe 52 jardë për fitoren e Atlantas që duket sikur në formë kampioni, ngjashëm si para dy sezoneve.

Steven Jackson me 52 dhe Jacquizz Rodgers me 34 jardë në depërtim kontribuan në totalin prej 123 jardësh që ishte gati katër herë më pak se distanca e fituar në pasime. E rpranuesit ishin në krye të detyrës. Ryan bëri një shpërndarje adekuate duke angazhuar të gjithë nga pak. Jones, Hester, White, e Douglas mjaftojnë për të tmerruar çfarëdo mbrojtje. Toilolo ka mision të vështirë për të zëvendësuar Tony Gonzalezin, por nuk qe i dobët për fillim me një touchdown dhe 19 jardë.

Largimi i Sproles ka lënduar Saints, por Robinson në depërtim, dhe Cooks në pranim duken premtues. Brandin Cooks debutoi me 77 jardë dhe 1 touchdown, derisa Graham mbylli ndeshjen me 82 jardë. Pierre Thomas në pranim pati 58 derisa në depërtim 31 jardë. Mark Ingram ishte më i miri në depërtim me dy TD dhe 60 jardë.

Megjithatë interceptimi i Brees në fund të çerekut të tretë ndryshoi rrjedhën e ndeshjes. Vendasit menjëherë shënuan TD në aksionin vijues, dhe që nga aty nuk u ndalën.

Gjithçka që mund të marrim nga loja e parë e këtyre dy ekipeve është fakti që NFC East premton një sezon të shkëlqyeshëm.

NFL W1 Review (2) - Kronikë Amerikane nr. 271

Kronikë Amerikane nr. 271 – 18 shtator 2014

Arizona – San Diego 18-17

Arizona ka sulm të mirë. Por, po të kishin dikë më të mirë se Carson Palmer në rolin e kuarterbekut do të kishin edhe sukses më të madh. Bruce Arians është trajner që pëlqen të pasojë dhe Palmer nuk është kushedi sa i suksesshëm në këtë repart. Megjithatë ka meritat e tij për pikët që erdhën në aksionin e fundit me 6:50 minuta kohë në dispozicion. 91 jardë në 11 aksione ishin të mjaftueshme për mbrojtjen të duronte në 2:25 minutat e mbetur.

Palmer pati 304 jardë dhe 2 TD, shifra shumë të mira, sidomos nëse marrim parasysh të kaluarën e tij. Por, Larry Fitzgerald u përfshi në aksione vetëm në çerekun e fundit me vetëm një pasim të vetëm të pranuar dhe katër targetime. Michael Floyd ishte më i miri me 119 jardë dhe 5 pranime. Ginn Jr, Brown, e Ellington të gjithë patën ndërmjet 27 e 29 jardëve të pranuar, një distribuim lakmues.

Dwyer dhe Ellington ishin të mirë në depërtim që në këtë ndeshje nuk ishte në plan të parë, si zakonisht për një ekip të Arians. 109 jardë në 26 bartje. Mendoj se kjo do të jetë mesatarja e Cardinals këtë sezon, sidomos kundër ekipeve me mbrojtje të mirë në depërtim si Chargers.

E Chargers me Rivers patën një çerek të tretë të mirë me 2 TD. Por, në çerekun e katërt u fikën nga mbrojtja e Cardinals, e cila megjithatë nuk pati asnjë ‘sack’ dhe vetëm një interceptim. Linja ofansive i ofroi maksimumin Rivers, por ishte depërtimi që dëshpëroi. Ryan Matthews pati vetëm 40 jardë, Woodhead 5 jardë derisa Brown ishte në -2 jardë. Me totalin prej 52 jardëve në 24 tentime, Chargers ishin mbyllur Cardinals që u lejoi një mesatare prej vetëm 2 jardë për bartje.

Veterani Gates pati 81 jardë në 6 pranime me Malcom Floyd që pati 50 dhe Keenan Allen 37. Një distribuim i mirë me 238 jardë dhe 21 pasime në 36 tentime.

Të dyja ekipet janë në divizione të vështira, por me gjasa shumë të mira për përfundimtare, në rast se tregojnë përkushtim më të madh dhe përmirësojnë pikat e dobëta të tyre – depërtimi tek Chargers, dhe depërtimi e mbulueshmëria defanzive tek Cardinals.

Detroit – NY Giants 35-14

Caldwell ka sjell një frymë kampionësh në Detroit. Dhe nëse ‘luanët’ arrijnë të notojnë në këtë frymë, atëherë do të kemi një NFC Veri të mrekullueshëm këtë vit.

Matthew Stafford ishte i mahnitshëm në pasim me 346 jardë dhe 2 interceptime. 22 nga 32 tentimet e tij ishin të sakta. E kur ke Calvin Johnsonin në pranim atëherë suksesi është i pamohueshëm. Kjo dyshe ishte e mahnitshme në lidhje si në zonën fundore sikur në shmangien e mbulueshmërisë së Giants. Për këtë të fundit kontribuoi edhe linja ofanzive që i mundësoi mjaft kohë Stafford për të bërë vendimet e drejta, përkundër linjës defanzive të Giants të cilët arritën të realizojnë vetëm një sack.

Golden Tate u aktivizua me 93 jardë në pranim, derisa Reggie Bush pati 49. Fundori ofanziv, Joseph Fauria pati një pranim për 26 jardë.

Depërtimi ishte alternativë më pak e shfrytëzuar me Joique Bell që pati 51 jardë në 15 depërtime dhe 15 jardët e Reggie Bush në 9 depërtime, që hedh në pah mbrojtjen në depërtim të Giants, mbrojtje e cila nuk është aspak nivelit të kampionëve që ishin para dy sezoneve.

Eli Manning ka dy unaza, por edhe dy sezone për tu harruar. Parasezoni ishte i mrekullueshëm, por me nisjen e pjesës së rregullt të kampionatit, nis edhe forma e rregullt e Giantsëve që kanë çdo shtator. Manning mbylli ndeshjen me 163 jardë, 1 touchdown e dy interceptime. Saktësia e tij në pasime mëzi që kaloi 50%. Manning nuk është i vjetër, por duket sikur ka humbur dëshirën për lojë. Duket sikur ka kaluar majën e malit dhe është në rënie të lirë.

53 jardë në depërtim, duke aktivizuar vetëm tre veta, me Jennings që pati 46 jardë në 16 bartje, ishin nën minimumin e ligës. 163 jardë në pranim dhe vetëm 1 touchdown, gjithashtu janë pak. Donnel shte më i miri me 56 jardë, derisa Cruz pati vetëm dy pranime nga gjashtë pasime me 24 jardë.

Giants nuk janë mirë, dhe vështirë që do të përmirësohen.

Miami – New England 33-20

Bill Bellchik ka probleme në sulm. Nuk është mosha e Bradyt sa është mungesa e pranuesve të talentuar. Gronkowski nuk është në formën e tij të plotë, derisa Julius Edelman nuk mund të bëj gjithçka i vetëm. Vërtetë është mëkat të kesh një repart kaq të dobët kur ke një Tom Brady si kuarterbek.

Brady pasoi për 249 jardë, 29 pasime të suksesshme nga 56 tentime. Linja ofanzive e dëshpëroi në katër raste kur pësoi ‘sack’, derisa nuk pati asnjë interceptim. Megjithatë mesatarja prej vetëm 4.4 jardë është brengosëse. Thompkins duket premtues, por Amendola është ai që nuk u shfaq në këtë ndeshje.

Edhe Ridley ishte jashtëzakonisht i dobët në depërtim. 21 jardë në 8 bartje, e lënë edhe pas Edelman që pati 21 jardë në vetëm dy bartje. Shane Vereen ishe pak më i mirë me 36 jardë nga 7 bartje.

Mbrojtja ishte pak më solide me 1 interceptim dhe 2 fumble të fituar, por nuk mundën të ndalin Knoshon Morenon. Moreno me 134 jardë ishte i pakapshëm për mysafirët në 24 depërtimet e tij. Lamar Miller ishte në nivel të depërtuesit rezervë me 59 jardë.

Por, reparti i pranimit ishte në plan të dytë dhe më pak i suksesshëm se sa depërtimi 178 jardë kundrejt 191 jardëve në depërtim.

Wallace me 81 jardë dhe 1 TD ishte lart më i mirë se Clay e Hartline. Tannehill pati 178 jardë dhe 2 TD e 1 interceptim. E vërtetë që ishin koncentruar në depërtim, por sidoqoftë Ryan Tannehill duhet të ngrit performancën e tij në rast se dëshiron sukses dhe të jetë në mesin e më të mirëve të klasës së tij të draftit.

NY Jets – Oakland 19-14

Jets çdo vit janë në qendër të vëmendjes. Ngjashëm është edhe këtë vit dhe do të jetë derisa të kenë Rex Ryan. Por, kësaj radhe duket të jenë më afër suksesit se sa thashethemeve. Fillimi kundër Raiders ishte çmontues, me një fumble dhe interceptim të Geno Smith. Megjithatë shpejt e shpejt e mblodhën veten dhe arritën të mbyllin më mirë se Raiders.

Wildcat me Michael Vick ishte interesant në disa raste, duke provuar të hutojnë mysafirët që ishin mirë të komponuar në fillim për të mbyllur ndeshjen me 432 jardë të dorëzuar. Smith ishte i shkëlqyeshëm me 23 nga 28 pasime të sakta. Ai depërtoi edhe për 38 jardë duke mbetur mbrapa Chris Ivory që pati 10 bartje me 102 jardë, përfshirë një touchdown 70 jardësh. Chris Johnson pati 68 jardë në depërtim dhe 23 në pranim, përfshirë edhe touchdownin e vetëm nga ky repart. Erick Decker pati debutim të mirë me 74 jardë, me Cumberland dhe Kerley solid.

Por, penalltitë dëmtuan në masë të madhe vendasit. 11 penallti për 105 jardë mohuan suksesin që japin shifrat ofanzive.

Në anën tjetër Raiders besoj që kanë marr vendim të mençur me zgjedhjen e Carr para Schaub për kuarterbekun startues. Debutuesi në NFL nisi mirë ndeshjen me një touchdown tek Rod Streater, por u fik në pjesën e dytë para se të përfundonte ndeshjen me touchdown tjetër tek James Jones.

Depërtimi ishte në vetëm 25 jardë. Kjo shifër është trishtuese, veçanërisht kur ke depërtues si Darrell McFadden e Maurei Jones Drew. Pak më mirë ishte pranimi me 151 jardë, ne Denarius Moore që pati vetëm 8 jardë nga dy pranime.

Raiders duket se do të vuajnë edhe këtë sezon, por do të jetë sezon i mirë provues për Carr.

Ndërkohë Jets e nisën mirë, por penalltitë në këtë masë nuk premtojnë shumë sukses.

St. Louis – Minnesota 6-34

Mike Zimmer nisi aventurë me Vikings në mënyrën më të mirë. Ata arritën të fitojnë bindshëm në St. Louis, kësaj radhe jo me ndihmën e Peterson, sa me Patterson. Cordarrelle Patterson pati një performancë të shkëlqyeshme me 128 jardë dhe 1 touchdown. Petterson qe poshtë poshtërimit që u kishte bërë herën e kaluar kur kishte depërtuar për më shumë se 200 jardë, duke e mbyllur ndeshjen me 75 jardë në 21 tentime që rezulton me një mesatare prej 3.6 jardë. Jennings shtoi një touchdown të pranuar.

Vikings patën një mbrojtje më të determinuar të Rams, por kjo falë lojë depërtuese që ishte tentuar 32 herë, krahas 25 pasimeve të Cassel. Kuarterbeku i Vikings pati një ndeshje të mirë, por megjithatë nuk besoj që do të ketë ndonjë sukses pos të luaj rolin e mentorit për Bridgewater. Fumble e tij e dëshmojnë që ai nuk është një emër që identifikohet me suksesin. Sidomos jo në një divizion ku janë Vikings.

Në anën tjetër pas lëndimit të Bradford, Rams përdorën veteranin Shaun Hill. Edhe Hill nuk arriti të përfundoj ndeshjen për shkak të lëndimit duke përfunduar me 81 jardë dhe 1 interceptim. Austin Davis pati një performancë të ngjashme por me shifra më të mëdha, 192 jardë dhe 1 interceptim. Pësoi ‘sack’ katër herë derisa mesatarja e pasimeve ishte 8.3 jardë. S’dyshoj që është opsion më i mirë se Hill.

Rams kanë një depërtues të talentuar në Zack Stacyn, por që nuk ndezi në ndeshjen e parë. 43 jardë në 11 bartje është pak për të. Jared Cook dhe Brian Quick në pranim ishin më të mirët me një mesatare prej 14 jardë për pranim. Ndoshta me kalimin e kohës do të përshtaten me Davis. Ndoshta.

Sidoqoftë, ky ekip i Rams edhe këtë vit do të jetë në NFL sa për të kaluar kohën.